Pierwszym krokiem na drodze produkcji obrączek ślubnych jest specjalne przygotowanie mieszanki metali, z których następnie powstanie półfabrykat obrączek. Mieszanka składa się oczywiście ze złota oraz odpowiedniej ilości dodatków stopowych. Tak przygotowany materiał poddany jest procesowi odlania w nowoczesnej maszynie w osłonie gazów i w pełnej próżni . Osłona gazów powoduje, że metal jest stopiony bez utleniania się a co za tym idzie jego struktura jest trwalsza, czystsza i bardziej jednorodna. Próżnia eliminuje możliwość pojawienia się wewnętrznych pęcherzyków powietrza i delikatnych pęknięć.
Efektem procesu odlewania jest półfabrykat w formie rurki. Z tak przygotowanej rurki następnie odcina się krążki o odpowiedniej szerokości. Zatem podstawa obrączki wykonana jest z jednego kawałka metalu. Metoda ta zapewnia dłuższą trwałość biżuterii oraz wyklucza ewentualne pęknięcia podczas naprężeń. Poniżej prezentujemy fotografie poglądowe.
Następnym etapem produkcji jest przygotowanie odpowiedniego rozmiaru półfabrykatu obrączki. Etap ten polega na poddaniu krążka walcowaniu i co za tym idzie uzyskaniu odpowiedniego rozmiaru. Etap ten również ma na celu nadawania materiałowi odpowiedniej twardości. Podsumowując etap ten powoduje mechaniczne zahartowanie obrączki. Zwiększona twardość powoduje, że obrączka jest twardsza i trwalsza. Metod uzyskiwania półfabrykatów oczywiście jest wiele i głównie wybór metody zależy od możliwości technologicznych firm.
Wyrób biżuterii wymaga stosowania odpowiednich dodatków stopowych obniżających próbę metalu szlachetnego. Dodatki te stanowią pozostałą część stopu złota i ważne, aby były dobrej jakości. W zależności od koloru złota stosuje się dodatki zawierające takie metale jak miedź, srebro, nikiel oraz pallad. Barwę białego złota uzyskuje się poprzez dodanie niklu lub palladu. Tu musimy wspomnieć o wyższości palladu nad niklem. Białe złoto palladowe jest nieco bielsze od złota niklowego i mniej alergiczne.
Dla najbardziej wymagających oferujemy wykonanie obrączek z białego złota palladowego. Stop przygotowany jest w specjalnej mieszance złota, dodatków stopowych i palladu. Pallad w tak przygotowanym stopie w pełni zastępuje nikiel powodujący niekiedy reakcję alergiczne. Ponadto stop ten charakteryzuje się lepszymi właściwościami fizycznymi min:
Niestety te atuty niosą za sobą wykorzystanie odpowiedniej technologii wytwórczej oraz zakupu palladu. Ceny palladu kształtują się na wysokim poziomie. Powoduje to, że obrączki z białego złota palladowego są znacznie droższe od obrączek z białego złota niklowego.
Większość połączeń obrączek kolorowych wykonywanych jest poprzez technikę łączenia (zgrzewania) przez przenikanie. Zgrzewanie według tej technologii polega na samorzutnym mieszaniu się cząsteczek i atomów łączonych metali i odbywa się według ściśle określonych parametrów tj. temperatury i ciśnienia. Łączenie metali jest trwałe i charakteryzuje się dużo lepszymi walorami estetycznymi. Obrączki dwukolorowe wykonane w tej technologii znacznie lepiej znoszą wszelkie korekty rozmiarów. Metoda tradycyjnego lutowania obrączek nie daje tak wspaniałych rezultatów jak metoda dyfuzyjna. Wykorzystanie danej metody zależy od możliwości technologicznych firmy.
W zależności od użytego "materiału ściernego" otrzymuje się kilka powierzchni wykończeniowych.
Pamiętaj, iż każda powierzchnia matowana ulegnie z biegiem czasu wytarciu. Biżuteria matowana wymaga szczególnego traktowania podczas codziennego użytkowania.
Biżuteria może być pokryta powłokami galwanicznymi poszczególnych metali.
Obrączki z białego złota niklowego oraz obrączki srebrne produkowane przez firmę "Eminence" są pokryte galwaniczną powłoką rodu.
Galwanizacja - wszystkie elementy biżuterii wyróżnione w kolorze czarnym wykonane są przy użyciu tradycyjnej techniki oksydacji srebra oraz przy wykorzystaniu galwanizera punktowego i powłoki "czarnego rutenu". Powłoka "czarnego rutenu" wykorzystywana jest w procesach technologicznych gdzie nie ma możliwości użycia oksydacji tradycyjnej. Pozłacane elementy wykonywane są tradycyjnymi metodami galwanicznymi tzw. galwanizowanie zanurzeniowe złotem pr. 750. Obrączki złote mogą być również przyczernione powłoką "czarnego rutenu" . Warto tu również wspomnieć o rodowaniu. Rod posiada jasno białą barwę zbliżoną do srebra. Często producenci pokrywają białe elementy rodem. W takim wypadku barwa białego złota jest wyraźniejsza, lecz niestety rod z biegiem czasu się zetrze.
Emalia jubilerska to masa oparta na dwuskładnikowej emalii epoksydowej nadająca szczególnego charakteru biżuterii. Emalia poprzez specjalne wygrzewanie w piecu posiada stosunkowo dobrą trwałość na warunki zewnętrzne. Twardość emalii zbliżona jest do żywicy np. bursztynu. Biżuteria może być zdobiona emalią np. w kolorze czarnym, niebieskim, czerwonym itp. Istnieje wiele rodzajów emalii nakładanych na zimno jak i ciepło. Wybór metody zależy od samego przedmiotu jak i technologi firmy.
Wszystkie obrączki ślubne posiadające powierzchnie oksydowane mogą być pokryte emalią w kolorze czarnym. W niektórych wzorach biżuterii zabieg taki znacznie poprawia walory estetyczne.
Diamentowanie biżuterii - polega na "grawerowaniu" biżuterii przy pomocy głowicy obrotowej, noża diamentowego oraz odpowiednich mechanizmów podziałowych. Diament ma odpowiedni kształt, co powoduje, że każdy wzór nacięć jest inny. Ponadto dzięki temu, że diament jest wypolerowany na wysoki połysk to wszystkie nacięcia niesamowicie połyskują.
Frezowanie to grawerowanie obrączek i innej biżuterii przy pomocy wysokoobrotowych wrzecion przy użyciu odpowiednich frezów grawerskich. Frezowanie odbywa się w trzech wymiarach tj. x,y,z. Dzisiaj najczęściej stosowane są centra obróbcze CNC oczywiście sterowane komputerowo.
Produkowane obrączki posiadają zróżnicowany zakres szerokości. Przykładowy zakres szerokości przedstawia poniższa ilustracja. W dzisiejszej dobie można wykonywać obrączki wąskie jak i obrączki szerokie. Możliwe są szerokości od 2 mm do 15 mm.
Ponadto każdą dostępną obrączkę można dowolnie modyfikować pod kątem szerokości oraz grubości.
Powyższe profile można dowolnie łączyć lub zestawiać np. można uzyskać obrączkę wklęsłą fazowaną itd.
Odpowiednie "komfortowe wyprofilowanie" wewnętrznych krawędzi obrączki zapewnia komfort codziennego użytkowania.
Dzisiaj większość produkowanych obrączek posiada odpowiednie "komfortowe wyprofilowanie" wewnętrznych krawędzi. Wewnętrzne wyprofilowanie obrączki zapewnia komfort codziennego użytkowania.
Pamiętaj, że niektóre wzory obrączek ze względu na technologię wykonania nie pozwalają na "komfortowe wyprofilowanie.
Obrączki ślubne składające się z kilku elementów np. warkoczy, środkowych pasków itp. posiadają zewnętrzny profil nieregularny. Każdy element obrączki wykonywany jest osobno. Osobno wykonuje się warkocze i pasy. Przy odpowiednich technikach łączy się te wszystkie elementy w całość tworząc unikatowe obrączki. Podstawa obrączki wykonana jest metodą bezszwową.
Oprawa kamieni to proces bardzo skomplikowany wymagający specjalnych umiejętności jubilerskich. Oprawy kamieni wykonuje się ręcznie lub za pomocą odpowiednich maszyn. Kamienie powinno oprawiać się pod mikroskopem, oprawy wtedy są dokładne i pewne. Wykorzystując odpowiednie maszyny można uzyskać bardzo dużo różnorodnych wzorów opraw. Można wykonać oprawy proste jak i oprawy kamieni w sercach czy w formie przeróżnych kształtów.
Nieodzownym elementem w produkcji obrączek jest grawer. Najczęściej grawer wykonuje się diamentem lub laserem. Każda z technologii pozwala osiągnąć różne rezultat. Grawerunek diamentowy wykonywany jest przy pomocy rysika diamentowego oraz grawerki sterowanej komputerowo. Grawer laserowy również wykonywana jest przy pomocy komputera. Wykorzystanie komputera stwarza nieograniczone możliwości projektowe. Niemalże każdy wzór można przenieść i wygrawerować wewnątrz i z zewnątrz obrączki. Firma Eminence dysponujemy szeroką gamą czcionek i symbolami. Szczegółowe informacje znajdują się w kategorii - Grawerunek lub pod tym linkiem - warianty-grawerunku-p-40021.html. Poniżej zamieszczamy poglądowe zdjęcia obu grawerunków.
Kamienie szlachetne - najczęściej stosowane kamienie szlachetne w przemyśle jubilerskim.
Kamienie syntetyczne - tak nazywane są kryształy lub substancje bezpostaciowe otrzymane sztucznie na drodze syntezy, których własności chemiczne, fizyczne i krystalograficzne są identyczne jak kamieni naturalnych. Mówimy także, że kamieniami syntetycznymi, nazywamy kamienie otrzymane sztucznie na drodze syntezy, które mają swoje odpowiedniki w przyrodzie. Na przykład: otrzymany sztucznie na drodze syntezy czerwony korund - nazywamy syntetycznym rubinem - bowiem w przyrodzie występuje naturalny rubin. Na rynku spotykamy różne i liczne kamienie syntetyczne. Najwięcej odmian sztucznych kamieni to tych, których jest mało w przyrodzie: rubinów, szafirów, szmaragdów, aleksandrytów i diamentów.
Poniżej znajduje się zestawienie kolorystyczne najczęściej występujących kamieni syntetycznych.